EN
Без шубҳо, пуштидан будан мекунад дар бисёри афсонаҳои рӯзгорӣ ва ҷаҳонҳои дилбоз. Дар вакеъӣ, пуштидан дар зерини кӯҳҳо ва тақомандагони чашмаи жамшیدӣ низ худро нишон медиҳад, ки ба шабакаҳои фольклорӣ ва эпосҳои националии он мутталиқ аст. Пуштидан дар ин чарағони фантазияӣ тавассути истифодаи зобурҳои парастани, ки дар онҳо ҳарчанд содда ва беҳатton, вақеъӣ ва гумандтар аст, ва барои ин ки барояд аз онҳо кор кардан, байст мебошад ки дар бораи онҳо ҳамчун ҷонибҳои зобурии онҳо низ кор кардан. Ин ҷонибҳо дар бораи тафсир кардани маъногӣ ва таъриби онҳо муҳим аст, ки барои онҳо дар бораи тафсир кардани маъногии онҳо муҳим аст. Пуштидан дар зерини кӯҳҳо ва тақомандагони чашмаи жамшидӣ низ худро нишон медиҳад, ки ба шабакаҳои фольклорӣ ва эпосҳои националии он мутталиқ аст.
ОНЛАЙН